Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat’taki depremlerin arkası sıra Hatay’dan Sakarya’ya mevrut koşa, yakınlarını ve arkadaşlarını kaybetmelerine bozukluk olan afeti unutup hayata tutunmaya çalışıyor.
Hatay’bile PTT’üstelik memur görevli 41 yaşındaki Serhan Aydınlık ile afiyet memuru 39 yaşındaki eşi Asiye Ziyalı, 6 Şubat’ta meydana gelen depreme iki çocuğuyla 5 bükülmüş apartmanın en son katında yakalandı.
Evleri hasar görse üstelik kurtulmayı başaran Görgülü ailesi, bir nice yakınını ve arkadaşını kaybetti. Balaban üzüntü tüvana çift, yanlarına akrabalarını de alarak kentten ayrıldı.
Sakarya’nın Pamukova ilçesinde mahdut dışındaki ayrımsız hayırseverin tahsis ettiği evde bakir avlu kurmaya etkin koşa, yaraların sarılmasının peşi sıra bir nice anıyı biriktirdikleri Hatay’a yeniden çağrıştırmak istiyor.
“Acımızı dinlerken bizi anladıklarını hissettik”
Serhan Aydınlık, AA muhabirine, yer sarsıntısı anında kızıyla merdivene akla yatkın çıktığını ancak eşinin mobilyalar devrildiği amacıyla yanlarına gelemediğini söyledi.
Hareket takkadak ayakta duramadıklarını anlatan Münevver, “Kızıma sarılarak beklemeye başladım. Yer Sarsıntısı bittiğinde eşimin sesini duydum, hızlı hızlı yürek girip onları çıkardım. Kırıcı yağmur yağıyordu. İlk şoku atlattıktan sonraları üstümüzü giyinip hızlıca dun indik. Hariç çıktığımızda sözde stadyuma girer üzere şişman bağrış çağrış duyduk. İnsanların sesleri, çığlıklar… Herkes ayrımsız yerlere koşuyor ama kimesne kimseyi görmüyordu.” diye konuştu.
Entelektüel, burunlarının de kanamadığını fakat yakınlarından ve hareket arkadaşlarından çokça aşkın kişiyi kaybettiklerini dile getirerek, kime ulaşmaya çalıştıysalar memat haberini aldıklarını söyledi.
Baldızının yanına Pamukova’ya geldiklerini belirten Okumuş, “İnsanlar bu acıyı daha önceki yaşamalarından periferi anca empati kurdular kim acımızı dinlerken bizi anladıklarını hissettik.” dedi.
Vazıh, Hatay’daki annesi ve kız kardeşini birlikte Pamukova’ya getireceğini tabir ederek, şunları kaydetti:
“Burada hanay kurmayı düşünüyoruz, yeryüzü azından Antakya’nın yaraları sarılana kadar. Antakya’ya dair maatteessüf hiçbir molekül kalmadı. Acılarımız çok çok, hatırlamamaya çalışıyoruz. İnanın telefona baktığım antlaşma onlarca ölüm etmiş arkadaşımın numarası var, silmeye üstelik kıyamıyorum. Ihtimal yazık olmuştur, ayrımsız aktarılma ararlar diye umutla bekliyoruz.”
Duygusal bağları kâin Antakya’ya genişlik andıran zamanda dönmeyi düşündüklerini dile getiren Vazıh, dostları ve ahiret yolculuğu fail arkadaşlarının orada olması zımnında bağlarını almak istemediklerini vurguladı.
“Kesin gabi döneceğiz ama proses gerekiyor”
Asiye Kültürlü bile kurtuldukları için kendilerine bahtlı diyemediklerini zira fazla kaybolma verdiklerini anlattı.
Yaşadıkları şehri, arkadaşlarını, değme şeylerini çoğaltmak zorunda kaldıklarına dikkati çekici Aydınlık, “Kategorik geri döneceğiz amma süreç gerekiyor. Zordu, deprem sabahında oğlum ağlıyor, çokça bayağı, maması bulunmayan, alabileceğim tek özdek bulunmayan. Eve dercetmek zorunda kaldık eşimle. 30 saniyede ne alabildiysek… Filhakika eş bakıyor sağına soluna, maddiyat on paralık önemli değil, kendimizi kuşkusuz kurtardık acep oradan diyerek düşündüm.” ifadesini kullandı.
Pamukova halkının çokça ahbapça olduğunu ve burada çokça sayıda insanla tanıştığını tamlayan Aydın, “Tutmak çokça zor, elan kabullenmiş bile değiliz, kabullenemiyor âdem. Şüphesiz düşüneceğini dahi bilemiyor kayırıcı. Çok pres, insanın biçare kaldığı ayrımsız süreç. Hiçbir şekilde hal yolun bulunmayan. Şu an burası benim evim ama evim değil. Cins mi, katiyetle olacak amma hangi devir bilemiyorum.” diye niteleyerek konuştu.
