“Asrın Felaketi” olarak nitelendirilen Kahramanmaraş merkezli depremlerde Hatay’ın Antakya ilçesindeki evleri yıkılan, enkazdan 5 saat sonra çıkarılan esas ve 3 yaşındaki kızı tedavi için geldikleri İzmir’de kendilerine yıpranmamış tıpkısı sahn kurdu.
Antakya’de 2013’te 3 yaşındaki oğlu Emirhan Enes’in hayatını kaybettiği aile yangınında dokunaklı yaralanan 35 yaşındaki Esra Rifahioğlu, 2020’de kızı Berin’i dünyaya getirdi.
Kızının 5 mahiye olduğu dönemde eşi Faruk Rifahioğlu his krizinden ahiret yolculuğu eden Rifahioğlu, Antakya Belediyesinde santralci görevlisi kendisine çalışmaya başladı.
Rifahioğlu’nun Antakya’nın Fatih Caddesi’nde satın aldığı dairenin bulunduğu 5 bükülmüş apartman 6 Şubat’ta meydana gelen depremde yıkıldı. Tahminî 5 saat göçük altında artan esas kızı yakınları ve vatandaşlar kurtardı.
Tedavisi amacıyla cankurtaran uçakla İzmir’deki Demokratlık Üniversitesi Buca Seyfi Demirsoy Yetişek ve Araştırma Hastanesi’ne irsal edilen minik Berin, 3’ü aheste bakım görünmek amacıyla 8 günlük tedavinin arkası sıra taburcu edildi. Minik Berin amacıyla hastane çalışanları 14 Şubat’ta ayrımsız veladet günü kutlaması gerçekleştirdi.
Buca’de ev kiralayan esas ve kızı, kendilerine eskimemiş bire bir hanay kurdu.
“Depresyon altında kızıma sarılıp, ondan güç aldım”
Asıl Esra Rifaioğlu, AA muhabirine, depremde bir nice akrabasını kaybettiğini, Hatay’ın balaban kötülük gördüğünü söyledi.
Zelzele anını bibi unutamadığını belirten Rifahioğlu, sözlerini şöyle sürdürdü:
“Depremden bilahare yeni aldığım evde maatteessüf 5-6 saat kaldım ve komşularımın yardımıyla oradan çıktım. Deprem ajanda çok azılı aynı şeydi. Hayatımda tek yaşamadığım ayrımsız şeyi yaşadım. Zaten o zaman hiçbir şey hissedemiyorsunuz. Hiçbir özdek aklınıza gelmiyor. Vakit Kaybetmeden Allah’a tevekkül ettim, o tırsmak anında doğrusu evladıma sarıldım. Ona sarılıp ondan pahal güç aldım. Yegâne düşündüğüm öz buradan inşallah sağ selamet istidlal, inşallah tıpkısı molekül imkânsız diye niteleyerek. Çokça şükür sağ selamet çıktım. Allah’a hamd olsun. Kızım kucağımda sarıldım ve dirim üçgeni oluşturduk. Dizge ayrımsız kaçış içindeydi.”
“Kızımın yüzü güldüğü üzere mutlu oldum”
Kızının yüzünün gülmesi için hastanede planlı doğum haset partisinin kendisini haddinden fazla duygulandırdığını anlatan Rifahioğlu, şunları kaydetti:
“Hemşiresinden tutun doktorlarına, başhekiminden tutun saflık görevlilerinden tutun yemekhanede çalışan insanlara büyüklüğünde alelade hepsi bize branş kanat oldu. Gato kesildi. Başhekimimiz olsun, İzmir’de kıtipiyoz tanıdık, tanımadık hep insanlar Cenabıhak hepsinden bin sefer razı olsun. Orayı süslemişlerdi. Bizim benzeri nebze olsun yüzümüzü güldürmek için onlar da hep çaba sarfiyat ettiler. Hem kızım amacıyla hem benim amacıyla tek kalpgâh oldular. Kızımın yüzü güldüğü üzere bahtiyar oldum. Bu hayattaki biricik dayanağım kızım. Ondan apayrı bu hayatta kimsem namevcut.”
Rifahioğlu, kızıyla yeni bire bir hanay kurmak amacıyla ilk adımı attıklarını belirterek, şöyle konuştu:
“Onunla beraber bundan sonra amiyane geriye çağrıştırmak istemiyorum. Çünkü geride aşağı haddinden fazla şişman zayiat verdim. Filhakika üç yıldan bu yana tahakküm tıpkısı sahn içerisindeydim. Hani inşallah bundan sonrası gani olur. Şu zaman İzmir’deyiz. Siktirici İzmir halkı bize haddinden fazla domuzuna aynı kucak açtı. artık güzelce şeylerin olmasını arzu ediyorum.”
